آموزش ادبیات بیمه

آموزش ادبیات بیمه

برای اینکه از نحوه قرارداد بستن بیمه گذار ها سردر بیاورید لازم است که با ادبیات خاص کارگذاران بیمه آشنایی داشته باشید.

▪ بیمه گر: شرکت بیمه است که مشخصات آن در بیمه نامه قید می شود و جبران خسارت و پرداخت غرامت ناشی از حوادث احتمالی طبق شرایط مقرر در بیمه نامه را برعهده می گیرد.

▪ بیمه گذار: شخص حقیقی یا حقوقی است که مشخصات او در بیمه نامه ذکر می شود و پرداخت حق بیمه را تعهد می کند.

▪ بیمه شده: شخصی است که احتمال تحقق خطر یا خطرات مشمول بیمه نامه برای او موجب انعقاد بیمه نامه می شود.

▪ ذی نفع: ذی نفع شخص یا اشخاص حقیقی یا حقوقی هستند که بیمه نامه به نفع آنها منعقد و مشخصات آنها در بیمه نامه ذکر شده است.

.

▪ حق بیمه: حق بیمه وجهی است که بیمه گذار در مقابل تعهدات بیمه گر می پردازد.

▪ سرمایه بیمه یا غرامت بیمه: وجهی است که بیمه گر متعهد می شود در صورت تحقق خطر یا خطرات مشمول بیمه طبق شرایط بیمه نامه به ذی نفع بپردازد.

▪ حادثه: حادثه موضوع بیمه عبارت است از هر واقعه ناگهانی ناشی از یک عامل خارجی که بدون قصد و اراده بیمه شده بروز می کند منجر به جرح، نقص عضو، از کارافتادگی، فوت یا خسارت دیگر بیمه شده شود.

▪ مدت بیمه نامه: مدت بیمه، یک سال تمام شمسی !است و از ساعت 12 ظهر روزی که به عنوان تاریخ شروع بیمه نامه! قید شده، آغاز و در ساعت 12 ظهر روز !«انقضا» بیمه نامه خاتمه پیدا می کند.! مگر اینکه بین طرفین به نحو دیگری توافق شده باشد. به عنوان نمونه! در مورد بیمه های اتومبیل ساعت شروع بیمه نامه! از ساعت 12 روز عقد بیمه نامه است.

▪ پرداخت حق بیمه: بیمه گذار موظف است حق بیمه! را در مقابل دریافت بیمه نامه نقدا بپردازد و قبض رسیدی! که به مهر و امضا، بیمه گر رسیده باشد، !دریافت کند. به طور نمونه بیمه نامه شخص ثالث! طبق قانون باید نقدا پرداخت شود. اما اغلب حق بیمه های دیگر !مخصوصا اگر مبلغ حق بیمه بالا باشد، به صورت! اقساطی پرداخت می شود.

▪ بیمه های اجباری و اختیاری: عمده فعالیت های! بیمه ای در کشور بر عهده تامین اجتماعی یا سازمان خدمات درمانی! و زیرنظر وزارت بهداشت و درمان و آموزش پزشکی! است و تنها پوشش های بیمه ای به افراد را در بر می گیرد.! این نوع بیمه ها، از نوع بیمه های اجباری است.

آموزش ادبیات بیمه آموزش ادبیات بیمه